Takipçilerim..:)

24 Eylül 2009 Perşembe

Canım kızım,

İştee 9 aydır beklediğimiz o harika gün geldi ve senin doğumun için 14 Eylül sabah 6:30 da Kadıköy Şifa Hastanesinin yolunu tuttuk.Baban,ben,babaannen,deden ve amcanla birlikte...Sonra hemen hasta yatış işlemlerini yapıp 319 nolu bizim için ayrılan odamıza çıktık.Sonra hemşireler gelip kontrol amaçlı tansiyonumuza falan baktılar.Sonra varis çorabı giydirdiler.Ve o yeşil ameliyat elbisesini verip herşeyi çıkarıp bunu giyin dediler.Birazcık korkutucuydu doğrusu bu kıyafet ama yine de sana kavuşacağımı düşününce çok da korkmadım.Ananenler daha gelemeden hemen ameliyathaneye götüreceklerini söylediler.Egemen hanım bekleyip stres olmasın hemen alalım demiş.Zaten odada yanıma uğramıştı.Sonra sedyeyle direkt ameliyathaneye götürecekleri asansöre bindirmek üzere hastabakıcı geldi.Babanın biraz daha benimle gelmesine de izin vermediler biliyo musun canım kızım..O yüzden biraz garip hissettim kendimi..ama dualar ederek gittim hastabakıcıyla..Ananenler doğum çok erkene alınınca yetişemediler ama belki de iyi oldu çünkü kesin ağlarlardı,heralde ben de ağlardım.Sonra sana sağlıkla kavuşabilmek için dua ettim ve gittik ameliyathaneye.Egemen geldi sonra da anestezi uzmanı bana kendini tanıtıp bir kaç şey sordu.Nerde çalıştığımı senin adını falan sorarken uykuya dalmışım.Ama ameliyathane gerçekten soğuk ve korkunç bir yerdi.Tam filmlerdeki gibi ışıklar falan,doktr,hemşire,hastabakıcı,anestesizt falan oldukça ürkütücüydü.Sonra da ben uyanır uyanmaz seni sordum bebişim.Ve sağlıklı olduğunu öğrenince çok mutlu oldum ve seni görmek istedim.Seni kucağıma aldığım o harika anı nasıl anlatabilirim bilmiyorum.Yazarken bile ağlayasım geliyor o kadar muhteşem bir duygu ki..Seni nasıl hasretle bekliyorduk biliyorsun..Sen harika bir bebeksin.Ben tüm sancılarıma rağmen sana kavuşmanın mutluluğunun tadını öyle de güzel çıkardım ki anlatamam.Sen benim canımsın herşeyimsin bebeğim.Öyle mutluydum ki yatağımda yatarken sen de bebek yatağında benim yanımda yatarken.Muhteşem muhteşem ve de harika bir mutluluk nasıl anlatacağımı bilemiyorum ve daha neler yazabileceğimi..Öyle güzel bir duygu ki insan nasıl anlatacağını gerçekten şaşırıyor.Annen ve baban seni o kadar seviyor ki ve de çıldırıyouz ki senin için biz de sen de çok şanslısın bebeğim.Ve de ananen,deden,teyzen,babaannen,deden,amcan herkes çok ama çok mutlu doğduğun için..Ve de hep birlikte inanamıyoruz o karnımdaki harika kıpırtıların sahibi sensin ve de kavuştuk diye hep şaşkınız..

Çok çok güzel bir mutluluksun İpeğim..İnşallah sağlıkla ,mutlulukla ,güzelliklerle dolu bir hayatın olur meleğim..Her şeyin gönlünce olacağı muhteşem bir hayatı bizimle paylaşmanı diliyorum..

Seni çok ama çok seviyorum güzel kızım...

Canım kızım...

İpek böceğim,

Bugün tam 10 gün 4 saat oldu dünyamıza geleli, ve inanılmaz bir 10 gün geçirdik.

O kadar tatlısın ki bakmaya korkuyoruz nazar değmesin diye, ve sürekli uyuyorsun birtanem hemde o kadar güzel uyuyorsun ki, melekler gibi.

Tabi akşamlarıda cin gibisin, sabaha kadar bizleri uyutmuyorsun..:) aslında uyumak sana ayıracağımız zamandan kayıp olacağı için çok da önemli değil, gündüz orda burda uyukluyoruz geçiyor gidiyor.

Babaannen ile Büyükbaban bugün Mersine döndüler, büyükbabanın işleri başlıyor diye, ama akılları hep burda olacak eminim, ve şubatta tekrar gelecekler, dayanamazlar.

Anneannen bizde, hepde kalır inşallah, varlığı bize güç veriyor, bu dönemler seninle yalnız kalmak bizi mutlu etsede tecrübelerinden dolayı anneannenin kalması bize güven veriyor.

Günden güne değişiklik gösteriyorsun güzel kızım, her geçen gün büyüyorsun, seni büyürken görmek, seni büyütmek çok keyifli.

Annenin göğüslerini yara ettin birtanem süt emmekten, ama bundan kimse rahatsız değil...:)

Akşamları eve uçarak gidiyorum, senin o güzel yüzünü göreceğim, ellerini öpeceğim, kokunu koklayacağım diye...

Sen bizim canımızsın meleğim, seni çok seviyoruz...

Baban