Canım aşkım sana çoook uzun zamandır yazamadım, lütfen affet babayı...:(
İş güç koşturmaca, biraz sağlık ile ilgili evhamlar vs derken baya bir ihmal ettim sana yazmayı, çok özür dilerim.
Çok tatlı oldun güzel kızım herkes tam yemelik olduğunu söylüyor ne demekse artık, kimse benim minik meleğimi yemesin, annesi yesin birde babası...
O kadar güzel yürüyorsun ki şöyle badi badi ama istediğin heryere gidebiliyorsun, hatta istemediğim yerlerede..:) Ama bazen dengeni kaybedip gümmm diye düşüyorsuni ama nedense genelde da kafanı çarpıyorsun ve ben acaip deliriyorum bu duruma, kafanı çarpmanı hiç istemiyorum...:) Dikkat et lütfen...
Ve çok akıllısın birtanem, henüz cümle kurmuyorsun ama inan anlaşamadığımız hiçbir konu yok, yemek istediğini istemediğini, nereye gitmek istediğini, TV seyredip seyretmek istemediğini ama ne olursa olsun anlaşıyoruz, aferin sana akıllı kızım.
Fakat hala uyku konusu ile ilgili anlaşamıyoruz, hala geceleri ayaktayız sayende kızım daha çok da annen, bide bu aralar yeni bir şey icat ettin, annene sarılmadan uyumak istemiyorsun, buda bizim annenle uyumamızı sabote ediyor, ama olsun sen güzel güzel uyuda, gerisi boş....
Güzel kızım seninle geçen hayat çok güzel iyiki varsın ve bizimsin...
Seni çok seviyorum meleğim...
Baban
